Wereldkampioenschap 2023 (ME RR) - Stats

Statistieken WK wielrennen

Het Wereldkampioenschap wielrennen in Glasgow staat voor de deur. Wie heeft de meeste deelnames? En wie won het vaakst? Het WK wordt al sinds 1927 georganiseerd en zondag staat het 90e WK op het programma. Statistieken over het WK op de weg.

door Daniël (@StatsOnCycling)

Poulidor meeste deelnames, Greg reed alles uit

Raymond Poulidor is de renner met de meeste deelnames aan het WK op de weg. In één editie haalde hij de finish niet. Junkermann, Kelly en Zoetemelk staan op 17 starts. Arashiro is de eerste actieve renner in dit rijtje. De Japanner start komende zondag voor de 15e keer aan de WK wegrit. Na Zoetemelk is Boogerd de Nederlander met de meeste starts (14). Van Avermaet is de eerste in de lijst die ook in al zijn deelnames de finish haalde: 14 keer. Helaas zal Greg niet verder stijgen.

5 renners met 3 regenboogtruien

5 renners mochten 3 seizoenen in de felbegeerde regenboogtrui rondrijden. Alfredo  Binda, Rik Van Steenbergen, Eddy Merckx, Oscar Freire en Peter Sagan wonnen 3 edities van het wereldkampioenshap. 8 renners staan op twee titels, waaronder Julian Alaphilippe en Paolo Bettini.

Alejandro Valverde heeft veruit de meeste top-resultaten op het WK: 7 podiums en 11 top-10s. Voor zijn glorieuze zege in Inssbruch (2018) stond Valverde al 6 keer op het podium. Freire, Merckx en Zoetemelk komen nog het meest in de buurt van El Imbatibo met 8 top-10s. Onder de renners met 7 top-10 plaatsen zijn er 3 die nooit op de hoogste trede stonden: Poulidor, Kelly en Anquetil wisten nooit het WK op de weg te winnen. Dat laatste geldt ook voor actieve renners Kristoff en Matthews die respectievelijk 6 en 5 keer top-10 eindigden.

Medaillespiegel gedomineerd door België

België is veruit het meest succesvolle land op het WK wielrennen op de weg met 27 wereldkampioenen en 51 podiumplaatsen. Italianen wonnen minder vaak (19 keer), maar wisten wel vaker top-3 te eindigen (55 keer). Achter deze twee landen zijn het Frankrijk, Nederland en Spanje met de meeste titels en podiumplaatsen. Peter Sagan is in zijn eentje verantwoordelijk voor 8e plaats van Slowakije in de medaillespiegel. 18 verschillende landen leverden minstens één wereldkampioen in de 90 edities.

Een unieke prestatie in de wielergeschiedenis is om zowel het WK op de weg als de WK tijdrijden te winnen. Dat lukte tot nu toe alleen Abraham Olano. Dankzijn zijn 2e plaats vorig jaar is Evenepoel wel de 6e renner die op het podium eindigde van beide events. Dat lukte naast Olano en Remco ook Indurain, van Aert, Küng en Jalabert.

Naar het heden: WK van 2023

Een korte blik terug naar vorig jaar in Wollongong leert dat Evenepoel met bijna 23 jaar één van de jongste wereldkampioenen was (Armstrong was in 1993 de laatste jongere winnaar) en tevens won met het grootste verschil sinds 1953: een voorsprong van 2 minuut 21 na een solo van bijna 26 kilometer (de langste solo sinds 1968).

Dit jaar moeten de renners ruim 270 kilometer afwerken, dat is het langste WK op de weg sinds 1981 in Kopenhagen. Ongeveer halverwege draaien de renners de lokale ronde op in Glasgow. Het parcours van het WK karakteriseert zich door het bochtige stratencircuit. 48 bochten van 90 graden in slechts 14 kilometer. En dat 10 keer. 480 scherpe bochten krijgen ze voor hun kiezen. 

Een ander belangrijk gegeven van het circuit in Glasgow is het vele op-en-neer. Het circuit herbergt 193 hoogtemeters die worden afgelegd op een hoogtevesrchil van 37 meter. In totaal 1930 hoogtemeters binnen 37 meter hoogteverschil is de hoogste ratio van een eendagskoers in minstens 10 jaar. De tweede koers in die lijst is de Amstel Gold Race van 2021, dat werd verreden op een afgezette lokale ronde.

Sterke startlijst

De kwaliteit van de startlijst van het WK'23 is het hoogste van alle eendagskoersen in de afgelopen 2 jaar. Veel grote eendags-specialisten staan aan de start komende zondag. Het WK is traditioneel de sterkst bezette eendagskoers, alleen de Tour de France heeft jaarlijks een sterker deelnemersveld.

Opvallend aan het deelnemersveld is het relatief groot aantal jonge renners. 15 renners zijn jonger dan 23 jaar. Dat was recent nog meer in 2020, maar toen werd er geen WK onder 23 verreden in verband met de corona-maatregelen.

Laurence Pithie is met 21 jaar en 20 dagen de jongste deelnemer aan het WK van 2023 en ook Todome, Vacek, Sheffield, Kooij en Watson zijn zondag nog jonger dan 22. Dotti is de oudste deelnemer. Hij stond net als Impey en Arashiro in 2007 al aan de start van het WK.

Belgen met veruit de sterkste ploeg aan de start

België is in 2023 het team met de sterkste renners aan de start. Als we kijken naar het gemiddeld aantal punten gescoord door de Belgische deelnemers in de afgelopen 12 maanden ligt dat veel hoger dan bij de andere teams. Denemarken en Frankrijk hebben achter de Belgen de sterkste opstelling. Van Aert, Evenepoel en Philipsen zijn de grootste puntenpakkers in het team van onze zuiderburen.

De favorieten en hun prestaties

Pogacar, van Aert, Evenepoel en van der Poel zijn toch wel de grote namen aan de start. Het is de derde keer dat ze dezelfde wedstrijden na het WK van 2021 en 2022. Het zijn tevens de vier renners met het grootste aandeel zeges in grote eendagskoersen. Ze hebben alle vier een 'strike rate' van meer dan 15 procent. Evenepoel won 6 van de 14 grote klassiekers waaraan hij deelnam en hij was de beste in de 5 meest recente waar hij aan de start stond. 

Het WK is dit jaar een maand eerder wat een grote invloed heeft op het aantal racedagen van deelnemers (nog geen Vuelta 2023). Dit jaar kon, net als 2020 (corona), wel eens een jaar worden met een klein aantal racedagen voor de winnaar. De laatste keer dat de wereldkampioen minder dan 48 racedagen in de benen had was Oscar Freire in 2001. De Denen Pedersen en Asgreen hebben daarentegen wel al veel gekoerst met 51 en 58 racedagen.

Matje en Woutje

Hét duel in de klassiekers van de afgelopen jaren is toch wel de strijd tussen Wout van Aert en Mathieu van der Poel. Het wereldkampioenschap van 2023 wordt de 28e eendagskoers met beide kemphanen aan de start. De statistieken liegen er niet om: in 21 van de 28 koersen stond één van beide op het podium en 12 keer won Mathieu of Wout. Mathieu van der Poel is iets in het voordeel met meer zeges, meer podiums en vaker een betere uitslag. Het mediane resultaat van MVDP is 3: in de helft (14) van de 27 duels stond hij op het podium.

Slechts één keer eindigden beide buiten de top-10: 5 jaar geleden in de Elfstedenronde. Beide heren hebben een prima voorbereiding gehad, dus daaraan zal het niet liggen. 

Wie mag in de rest van 2023 en in 2024 de regenboogtrui dragen? Verrast Pedersen opnieuw? Kan Evenepoel met een jaar verlengen? Of krijgen we na 38 jaar eindelijk weer een Nederlandse winnaar? Spektakel wordt het zeker.