Rustdag Giro met Mathias Vacek: "Mijn grootste droom is het winnen van Parijs-Roubaix"

Op de eerste rustdag in Italië ging Fleur op bezoek bij Lidl-Trek. Nadat de mannen hun ochtendrondje gemaakt hadden, waarbij ook het parcours van de tijdrit van morgen alvast werd verkend, nam Mathias Vacek plaats in de lobby van het hotel in de kustplaats Viareggio. Lidl-Trek is inmiddels de ploeg waar de meeste rennerkaarten in rondgaan, dus voor Vacek bleek het al een bekend concept. 

Met een overall score van 86 is dit nog altijd maar 22-jarige multitalent zijn 'rising star'-status al voorbij gegaan. In de eerste week van de Giro liet hij zien dat hij in bloedvorm is en geweldig werk kan leveren voor zijn kopmannen. Maar wat voor renner is Vacek zelf, en hoe kijkt hij naar zijn actuele statistieken? 

In gesprek met Mathias Vacek

Een eerste blik werpend op zijn rennerkaart, valt het Vacek gelijk op dat zijn scores nog wat omhoog kunnen. De rating op de time trial steekt boven de rest uit. 

Zie je jezelf als tijdritspecialist?

"Ja, op basis van de afgelopen twee jaar kan je dat wel zeggen. Dat ik daar nu 90 op scoor, is ook wel reëel denk ik. Ik kan me al meten met de top, maar heb daar zelf ook nog een stapje in te maken, denk ik. Ik ben nog geen Ganna."

Is dat een type renner met een vergelijkbaar profiel als het jouwe, naar wie jij op keek/kijkt?

"Als tijdrijder is Ganna zeker een voorbeeld, maar ik denk dat ik een ander type renner ben. Ik kijk wat dat betreft meer naar Wout van Aert en Mads Pedersen. In een Grote Ronde mik ik bijvoorbeeld niet alleen op de tijdrit, maar kan ik ook in een heuvelrit mijn kansen pakken. En zet ik mij natuurlijk volle bak in als domestique voor kopmannen Mads Pedersen en Giulio Ciccone."

Mathias Vacek maakte al indruk bij zijn Grand Tour debuut in de Vuelta van 2024, waarin hij na de openingstijdrit de eerste jongerentrui pakte, maar liet ook in Omloop Nieuwsblad dit voorjaar zien dat de kasseienklassiekers hem liggen. 

Waar gaat je voorkeur naar uit? Etappekoersen of klassiekers?

"Ik vind het allebei leuk, maar ik vind de klassiekers aantrekkelijker. Je kan er volle bak voor gaan in één specifieke koers en dat vind ik leuk. Het nadeel is dat je het geluk dan ook aan je zijde moet hebben." 

Daarmee doelt hij natuurlijk op de valpartijen waarin hij dit voorjaar betrokken raakte, evenals het griepje dat hij te pakken had in aanloop naar E3. 

"Als ik volgend jaar weer met de vorm zoals die in Omloop aan het klassiekerseizoen begin, zit het winnen van een klassieker er misschien wel in. Een Omloop en een E3, die wat heuvelachtiger zijn dan andere kasseienklassiekers, zouden me het beste moeten liggen."

En welke klassieker is je grootste droom om te winnen?

"Dat is zeker Parijs-Roubaix. Voor mij is dat gewoon de meest iconische, omdat het zo zwaar is, dus het zou het meest speciaal zijn om die ooit te winnen."

Ik haal het moment van zijn lelijke crash in de afgelopen editie terug. Live op tv krijg je als kijker niet alle valpartijen en lekke banden mee, maar op social media verscheen een dag later een video waarin Vacek met zijn gezicht hard de kasseien raakte, wat eenmaal in de Vélodrome dit soort iconische foto's van een bebloed gezicht opleverde. Ik hint erop dat de iconische aankomst in Roubaix verklaart waarom hij na die val de koers alsnog uitreed. 

"Het gebeurde niet gek ver van de finish, dus wanneer je na 230 kilometer lang lijden ten val komt, wil je niet zo makkelijk opgeven. Ik wilde over de finishlijn komen."

Is dat typerend voor jou, dat je goed kan 'lijden' op de fiets?

"Ja, ik kan echt diep gaan. Als ik mijn zinnen op een bepaalde race heb gezet, ga ik tot het gaatje."

Met een achtergrond in langlaufen, waarbij Vacek hoge ogen gooide en de keuze uiteindelijk op volledige focus op het wielrennen viel, ben ik benieuwd of dat daar ook al tot uiting kwam. 

"Ik denk dat er bij langlaufen zelfs meer lijden komt kijken. Het is moeilijk te vergelijken, want het is een all-in inspanning van zo'n 20-30 minuten, terwijl je bij het wielrennen in een wedstrijd kan groeien en de inspanning meer verdeelt. Het heeft allebei moeilijke facetten, maar bij het langlaufen gaat het meer om ruwe power. Wat dat betreft kan je het inderdaad meer vergelijken met een tijdrit."

Het computermodel maakt een onderscheid tussen korte en lange tijdritten. Hoe korter de tijdrit, hoe meer punten op de korte tijdrit skill gescoord worden, waarbij een tijdrit van 16km de turning point is tussen kort en lang. Mathias Vacek scoort halverwege mei 96 op de korte tijdrit en 86 op de lange. 

Hoe kijk je wat dat betreft naar je kansen morgen (etappe 10, 28.6 km), ten opzichte van etappe 2 (13.7 km)?

"Ik denk dat een middellange tijdrit mij het beste ligt, zo rond de 15 km; dat is mijn favoriete tijdrit. Ik weet dat ik dan mijn optimale waardes kan trappen. Wat dat betreft was die tijdrit in Albanië meer op mijn lijf geschreven, maar ik denk dat de vermoeidheid bij andere renners wel een rol gaat spelen morgen. Met de vorm die ik nu heb, kan ik het ook op een langere tijdrit goed gaan doen. De computer zet me niet heel hoog, hè? Dan ga ik die morgen proberen ongelijk te geven."

Meer uit dit interview terugzien? Houd @cyclingoracle in de gaten op Instagram. 

Forza, Mathias!